مورچه...

همان که به هیچش می انگاری...

زلزله را...

وقتی میفهمد...

که کیلوتر ها با آن فاصله دارد....

اما من و تو...    وقتی که...

 خانه بر سرمان آوار شده باشد...

صدای مظلومیت حسین علیه السلام...

غربت علی علیه السلام...

تنهایی مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف...

که از زبانِ آرامِ غصه دارِ نجیبِ . . .

سید علی مد ظله می آید. . .

 را...

دشمن شنیده...

 با آوارِ او...

گوشهایت شنوا نشود؟!

 

 

نوشته شده در سه شنبه 91/8/23ساعت 6:28 عصر توسط م.موسی زاده نظرات ( ) |